POLSKI DUCH

Jest Polska nam jedna, od wieków z nią Bóg.

To z Bożą jednością niestraszny był wróg.

Nie ujmą dla Króla koronę by zdjąć.

Przed krzyżem uklęknąć i na tronie siąść.

Do niego w niedoli błagania słał lud,

By wzmacniał mu ducha i odsuwał głód.

Też z jego imieniem zaczynał się dzień,

Święcili nim chwałę i kiedy szli w pleń.

Rodzice na głowie robili nim krzyż,

By zrodzona dusza po śmierci szła wzwyż.

To Polak - Katolik ojczyźnie niósł byt.

Zaś święci narodu, rozjaśniali świt.

Za tysiąc lat wiary Papieża nam dał,

By syn naszej ziemi w modlitwie świat miał.

Za  jego  pomocą rozsypał się mur.

"Solidarna Polska" od morza do gór.

Od zrywu narodu trzydzieści już lat,

A jakże w tym czasie odmienił się świat.

Tym cośmy ufali widzimy jak dziś,

Zagubili w sobie ideę i myśl.

Dziś w świecie" iluzji" układy i spryt.

Mamona, nie wiara kształtuje nasz byt.

Dla władzy z szatanem w układy by siąść,

A hasłem ich bytu ''nic nie dać, a wziąć''.

Nie można narodem pogardzać i kpić.

Zadawać mu rany, z uśmiechem je szyć.

Nie władza dla władzy, lecz służenie mu.

Otwierać drzwi dobru, a zamykać złu.

Nasz naród ma z krzyżem związany swój los.

I przed nim swą godność wyznaję na głos.

To ludzie zbyt mali nie mają tych sił,

By brzemię nieść krzyża i znakiem ich był.

Dziękujmy tym wszystkim co dają swój sąd.

Gdy stoją pod krzyżem, tam gdzie siedzi rząd.
To Oni w tym miejscu składają mu cześć
I za tych co w sercu nie chcą krzyża mieć..