ŻYCZENIA IMIENINOWE dla S Y L W E S T R A

Bukiet kwiatów, chociaż zima

Moja żona w ręku trzymała

Ja słów parę nazbierałem

Do bukietu je dodałem

Dziś Sylwester nazwa znana od imienia Sylwka brana

Przyszło jemu Rok zakończyć z Nowym Rokiem też go złączyć

Więc życzenia ślę Sylwkowi by On i my byli zdrowi

Szczęścia by nie brakowało w Nowym więcej  zdało

A zamiary i marzenia były wszystkie do spełnienia

Dzisiaj w domu przy Rodzinie  niechaj czas Ci miło płynie

Ja wraz z żoną o północy korzystając z serca mocy

Wzniosę toast z Życzeniami o przyjaźni między nami

Pamiętamy jak co roku  Bal zaczynał się o zmroku

Ale cóż?dziś czas wirusa zachowania zmienić zmusza

Dziś w zaciszu swego domu wręcz rodzinnie i bez "dzwonu"

Przyjdzie nam szampana wznieść by "Staremu" rzeknąć cześć

"Nowy" witać zaś z nadzieją iż znów czasy się odmienią

I jak dawniej to bywało śmiać się będzie można śmiało

Zaś Sylwester w przyszłym roku będzie huczny znów o zmroku

Zatem  DO SIEGO ROKU !

B O Ż E NARODZENIE

Boże Narodzenie, nadzieję otwiera

Iż Życie ma ciągłość, choć śmierć je odbiera

Świat nam pokazuje jakie ma zasoby

Klęski i żywioły a także choroby

Zaś ludzkość uznała iż doszła poziomu
Być panem dla niego, władcą jego domu.

Snując swe teorie, uczeni wciąż błądzą
"Główny nurt" steruje o tym co też sądzą
Za wiele tajemnic Świat skrywa przed nami

Nie dając też dociec co było za nami.

Jesteśmy skazani na dziwne domysły

Które są bańkami na wodzie co prysły

Pokolenia żyją, przychodzą następne

Domysły zostają prawdzie niedostępne.

Dzisiejszy wszak postęp dosięga już planet

Lecz na tle tajemnic wygląda jak gadżet

Piszący te słowa i ten co je czyta

Nie zgłębi ich sedna, choć patrzy i pyta.

Zostaje nam Wiara co wzmacnia nadzieje

Gdyż zbiera ten ziarno, kto wcześniej je sieje

Że Świat nie jest pustką powstałą z niczego

Lecz słowo i palec służyły do tego.

Boże Narodzenie, przyjście Zbawiciela

Jakże inny wymiar w chaosie nabiera

Daje ciągłość bytu na Ziemi i w Niebie

Wspiera ludzką Duszę, kiedy jest w potrzebie.

WIGILIJNA R E F L E K S J A

DZISIEJSZY  WIECZÓR, jakże inny

Od tych co zwiemy codziennością

Jest  Wigilijny  i Rodzinny

I darem Nieba wraz z miłością.

Przy wspólnym stole, przy opłatku

Na którym strawy jak bywało

W pogodzie ducha, bez urazy 

Wszak od pokoleń tak się działo.

Przez wieki różne zawieruchy 

Dawały rany Narodowi

Patrząc z nadzieją na najmłodszych

Jesteśmy dumni iż są z nami.

To oni przyszłość  będą nieśli

Wiemy, że na to są gotowi

Dzisiejszy stół nam doda siły

Byśmy szliśmy wspólnie ku przodowi.

Zaś po Kolacji i Pasterce

Przyjdzie nam doznać już spokoju

Że mamy blisko Dziecię Boże

Które  nam ulży w ziemskim znoju.