M O J E MNIEMANIE..

Serce się kraje, gdy sił nie staje,
A chęci? - jeszcze są.
W przyrodzie - mówią - że nic nie ginie,
Więc? - gdzie też one - tkwią?.


Może są w naszym - już drugi "Bycie",
Lecz my nie wiemy - gdzie?.
Stróż Anioł także, tego nie powie,
Chociaż? - o wszystkim wie.


Gdyby tak było? - by nam ulżyło,
Starość? - weselszy byt?.
Cały sił "przydział", bym w "Pierwszym" - wydał,
Czekał na lepszy -"Hit".


Jeszcze do tego - "Bytu Drugiego",
Zabrać  stąd - rozum swój?.
Miałbym więc "fory" i zapas spory,
Ominąć, drugi  "znój".


Moje "mniemanie", niczym się stanie,
Gdyż? - nie znam "Tego" - tam.
Który mądrzejszy? - "Drugi? - czy" Pierwszy",
Nie powiem przecież Wam.


Wiem, że "Byt Trzeci" - mają? - poeci,
Kluczyk do "Rajskich Bram".
A ja? - wciąż w "Pierwszem", "zwijam" coś wierszem,
Buduję  "wschodni" - kram.


Jak go zbuduję? - to się odkuję,
Będę? - jak Wielki Pan.
Wschodnie błyskotki i perskie kotki?,
Będę - sprzedawał - Wam.