sobota, 30 lipca 2011

K R O M K A ... CHLEBA

Jak z kłosa na polu  - upiec kromkę chleba,
Czyżby użyć czarów Pottera potrzeba?.
Ziemia, woda, powietrze - to dar od Stwórcy,
Kontekst "kromki chleba" - jest - "obrazobiórczy"?.


To "wola"nam dana - "związana" umysłem,
Tworząc wyobraźnię - jawi się- "pomysłem". 
Na tej "woli"- człowiek, budował swe Życie,
Chociaż spytać można?: -  aby należycie?.


Życie wciąż wymaga, by o niego dbano,
Co jemu potrzeba? - z Ziemi -  dobierano.
Żywiła to Życie - budowała domy,
A czasem niszczyła - przypadek "Sodomy".


Gdy spojrzymy w górę, w ten bezmiar nad nami,
Słońce nam zakrywa: " błękit -czerń" z gwiazdami.
Gdy myślą zaczniemy - przenikać w głąb Świata,
Nasza wyobraźnia - mówi nam: - to strata.


Czym "bujniejsza wizja"? -  oraz wyobraźnia,
Tworzy "hipotezy", umysł nam - podrażnia.
Stworzona historia "Wielkiego Wybuchu",
To ruszenie "Czegoś", co było w -  "bezruchu".


Stworzono "Początek" - dla własnej wygody,
Pytanie?-  "Co przedtem?" - rzucamy do wody.
Patrzymy - czy pływa? - w tlenie i wodorze,
Gdy zaczyna tonąć? - wołamy! - Mój Boże!.


I tu się spotyka:-" wiara"  i "nauka",
Zasuplony węzeł - rozciąć go? - to sztuka.
I taką to "sztukę" - piewcy nam serwują,
Osobno: tlen - wodór, na ogniu - gotują.


Z naszą "kromką chleba" - zaszliśmy do Nieba,
Wiemy!, że jest z ziarna, a kroimy? - z chleba.
Czy Wam to coś dało, w kwestii zrozumienia?,
Że Niebo nam dało - Ziemię - do karmienia?.


Zaplątałem wszystkich, w zagadkę? - Wszechświata,
/Człowiek w "nieważkości" - bez skrzydeł - też "lata".'
Czy siła ciężkości? : Wszechświata i Ziemi,
Wytłumacza  spójność?  - ziarna i korzeni?


Czy ogrom wielkości? - oraz kropla wody?,
/Parując pod słońcem, daje nam "ochłody"/,
Gdy ją mrówka spotka?, idąc na swej drodze,
Też rozpuści myśli ?- puszczając swe "wodze"?


Aby ziarno wzrosło? - woda wsiąka - w ziemię,
Tam ją ziarno wciąga - wypuszcza - korzenie.
I wzrasta nad ziemię, kłosem dając - "plony",
Wyzłocone słońcem - chlebowe - zagony.


Pokolenia ludzi, żyjące na Ziemi,
Dbały, by nie niszczyć - też swoich korzeni.
Czyż Człowiek więc nie jest? - takim - "ziarnem  chleba"?.
Zależy - od niego, oraz? - "woli Nieba".







Brak komentarzy:

Prześlij komentarz