S Z A N T A NA R E J A C H

Nasz Kapitan, daje gromki znak,
Hej! Sterniku! - Trzymaj kołem szlak.
Z dołu morze swym poszumem fal,
Mierzy wokół swą bezkresną dal.


Ref:
Wietrze!, wietrze!, przyjacielu nasz,
Dmuchaj w żagle ile siły masz!.
Gdy nastanie jutro znowu dzień,
To dostaniesz pod żaglami cień.
A hoj!, A hoj!, Ahoj!.


Okręt płynie, nie zahacza dna,
Białe żagle wiatr ochoczo gna,
A na rejach marynarzy chór,
Gwiżdże szantę, aż do samych chmur.


Ref.: Wietrze!, wietrze!...


Nad mapami Nawigator śpi,
A Posejdon marszczy swoje brwi.
Jemu nocą gwiazdy dadzą znak,
Jak odnaleźć, ten właściwy szlak.


Ref: Wietrze!, wietrze!...


Na hamakach już załoga śpi,
O lądowych przyjemnościach - śni.
Na lunecie obraz Nieba jest,
Nawigator zdaje wiedzy test.


Ref: Wietrze!, wietrze!...


Ranne słońce zdobi grzbiety fal,
W nocnym Niebie widać jeszcze żal.
Po żaglowcu, został wodny szlak,
Gdzie odpłynął? - wiatr by tylko zgadł.


Ref: Wietrze!, wietrze!...