J E S T E Ś M Y

Jesteśmy myślą wpatrzeni w siebie,
Czujemy Duszą nasz wspólny los,
A między nami bijące serca,
Znaczą przez ciszę miłości ślad.


Puszczone wodze fantazją spięte,
Kierują myśli na gwiezdny szlak.
Skryte za czernią, migocą srebrem,
Czują swą wolność i granic brak.


Budzą się szeptem i zasypiają,
W snach, które miłość od dawna zna.
Ona wskazuje drogę przez zorze,
Pełnie zapachu też z siebie da.


Jawa się myślą swą zakrywa,
Oddając miejsce na oczach swych.
W płaczącym deszczu i skrzeniu słońca,
Ochrania miłość od czynów złych.


Jesteśmy w jednym widnokręgu,
Na tęczy wisi nasz wspólny Świat.
Idziemy myślą w ciemność lasu,
Tam gdzie zakwita paproci kwiat.


Oddani sobie - przemijamy,
Baśniowe strony i myśli dal.
Miłość nas w podróż swą .zabiera,
Otula ciepłem niczym szal.