MOJA RADA - DLA RODAKA

Chciałem znaleźć swoją drogę, do swojego - celu,
Ale zawsze nazbyt wielu , miałem - "pomagierów".
Chcieli ciągle mi doradzać, choć - tego nie chciałem,
O swej drodze, tej do celu - sam więcej wiedziałem.


To ich rady mnie zwodziły , z drogi na - manowce,
Zostawiali, gdym się znalazł  w - przysłowiowej - kropce.
Czy ich rady były słuszne? - nie znam odpowiedzi,
Śmiem uważać: one były  - żerem dla, gawiedzi.


Rada? - rady jest niewarta, gdy jej sensu - braknie,
Powoduje więcej szkody - Dusza prawdy - łaknie.


Rada? - rady jest niewarta, gdy się prawdy - boi,
Zanurzona w swoim kłamstwie - dwoi się i troi.


Rada? - rady jest niewarta, za cenę - niewoli,
Dusza dzwoni kajdanami - serce? - strachem boli.


Mój Polaku - mój Rodaku: nie daj Duszy skusić,
Tym doradcom, coby chcieli - zgnębić Ją i skusić.
Wybierz drogę - Wybierz cele - z Bogiem i Honorem,
Bóg - zapłaci, a w historii? - nie zostaniesz - zerem.


To jest - moja - mała rada, nie chcę odpowiedzi,
Moja własna - dla Rodaka -  nie zaś dla - gawiedzi.