SENNA J A W A

Rozkołysać i uśpić się dałem,
Abym poznał? - gdzie senny jest Świat.
Chciałem sobie i innym - ustalić,
Czy dla jawy, ten senny - jest Brat?.


Trudno spisać - czym sen jest w istocie,
Jaki zwiastun przywodzi go nam?.
Drugi Świat? - może trzeci wplątany?,
Bez strażników - u Niebiańskich Bram.


Ktoś go tworzy i nam go oddaje?,
Czy też rodzi w umyśle się  - sam?.
Jawa marzeń tam drogę zgubiła,
Tu pytanie? - czy umysł swój - znam?.


Czemu pamięć , tak krótką - sny mają?,
Kto je zbiera i chowa i gdzie?
Czyż  się pamięć obawia o siebie?,
Czy na pewno i wiedzieć - też chce?


Ileż pytań? - się w jaźni - skłębiło,
Ileż dróg pogubiło też swych?.
Czy spotkają się wszystkie u bramy,
Która strzeże za sobą - snów mych?


Senna jawa - przechodzi? -  w uśpienie,
Zabierając do wnętrza i mnie.
W dalszym ciągu tych pytań zostaje,
Jak?, dlaczego? i po co? - kto wie?.