M A D U S Z A i ŚWIAT

Chciałem swą duszę zbudzić.
Oderwać ją od snów,
By mogła Świat zobaczyć,
Pisany z prostych słów.


Bez wzlotów i polotów,
Bez złotych, kutych bram.
Arabski bazar życia,
Gdzie kram swój, ja też mam.


"Ja widzę Świat  inaczej,
Więc proszę?. Nie budź mnie,
Gdyż przecież ja dla ciebie,
Odnaleźć szczęście chcę.


Do Światów w których mieszkam,
Nie wiedzie żaden szlak.
Gdy znajdę Twoje szczęście,
To dam Ci w sercu znak."


Przyznałem duszy rację
I kładę przed nią kwiat.
Gdyż nie wiem?, czy bym umiał,
Ocenić sam ten Świat?.


Najbardziej co nas łączy,
To miłość i jej kres,
A słowa co ją splotą,
To serca piękny wiersz.


Gdy przykry los się zdarzy,
A serce ściśnie żal,
To wtedy sny uwolni,
Zaprosi mnie na bal..