NASZE M Y Ś L I

Snują się myśli, chęć wspomnienia,  
Chce je wydobyć z zapomnienia.
Dać sercu ulgę by nadzieja,
Dostrzegła znowu wodzireja.

Zgubił się, zbłądził na manowce,
Nie zbiera kwiatów już na łące,
Nie szuka w gwiazdach przepowiedni.
Stał się zwyczajny i pośledni.

Myśli uparte, nie folgują.
Rwą szaty wspomnień, cierniem kłują,
Nie dając duszy cny wytchnienia,
Której brak siły na wspomnienia.

Przyjmuje jednak zniewolenie.
Chce wrócić, znaleźć to marzenie,
Które zostało przy młodości,
W świecie radości i miłości.

Nie ma obrony przed myślami,
Które w swej ciszy są słowami.
Budują pomost w naszej jaźni,
Aby z przeszłością żyć w przyjaźni.