Wszyscy znamy, złowieszczy ten czas,
Kiedy jedno iść musi już z nas.
Jakże smutny jest dla nas ten dźwięk.
Wtedy w duszy pojawia się lęk.
Jak bolesny w miłości jest czas?
To jak drwale rąbali by las..
Przed drwalami jest piękno wśród drzew,
A za nimi zamilcza już śpiew.
Takim drwalem w miłości jest czas.
Choćby widział, że rozpacz jest w nas,
Nie ma żadnej on dla niej litości.
Według niego?; to brak jej mądrości.Nie pozwala na głębię kochania.
Gdyż?, - się" czasem" jak zwykle zasłania.
Ale miłość? - ma swoje sposoby.
Pozostają jej w duszy; rozmowy..
Gdyż do duszy, on nie ma dostępu,
Nie podsłucha,nie zrobi podstępu.
I tu miłość schowane ma czary..
Żąda tylko kochania i wiary..!Wiersz wpisała ku swojej radości.!!.....Martyna..
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz