Życie się składa z małych kroków
To one wiodą nas przed siebie
Do tyłu raczej nie chodzimy
Chyba?, że ciało jest w potrzebie.
Na bok?-czasami to się zdarza
Kiedy natura zew poczuje
Ale te kroki wszak świadomość
W sekretnym miejscu zapisuje.
Zatem, ta nasza główna droga
Ma białą strzałkę w tle niebieska
I chociaż wokół pełno ludzi
Mówimy na nią "własna ścieżka"
Idąc tą drogą - z boku widać
Tych co już z nami iść przestali
Miejsca znaczone znakiem krzyża
Nasze przed nami, gdzieś w oddali.
Zdarza się czasem, nader często
Iż los nam kroki swe przyspiesza
Wtedy czujemy się - nieswojo
Gdyż Życie nam się bardzo miesza.
Nikt nie wie jaki zasób kroków
Życie każdemu z nas przydziela
Gdybyśmy taką wiedzę mieli
Stracili byśmy -"P r z y j a c i e l a".
To one wiodą nas przed siebie
Do tyłu raczej nie chodzimy
Chyba?, że ciało jest w potrzebie.
Na bok?-czasami to się zdarza
Kiedy natura zew poczuje
Ale te kroki wszak świadomość
W sekretnym miejscu zapisuje.
Zatem, ta nasza główna droga
Ma białą strzałkę w tle niebieska
I chociaż wokół pełno ludzi
Mówimy na nią "własna ścieżka"
Idąc tą drogą - z boku widać
Tych co już z nami iść przestali
Miejsca znaczone znakiem krzyża
Nasze przed nami, gdzieś w oddali.
Zdarza się czasem, nader często
Iż los nam kroki swe przyspiesza
Wtedy czujemy się - nieswojo
Gdyż Życie nam się bardzo miesza.
Nikt nie wie jaki zasób kroków
Życie każdemu z nas przydziela
Gdybyśmy taką wiedzę mieli
Stracili byśmy -"P r z y j a c i e l a".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz